ေသခ်င္းတရား (၀ါ)အရြယ္တိုင္းမွာ တရားရွာ

လူဘ၀ေရာက္လာျပီဆုိကတည္းကအဲဒီသူဟာေသဖို႕ေမြးဖြားေပးလုိက္သလုိပါ။ေသဖုိအတြက္အစာဆုိတဲ့ထမင္းစားျပီးေတာ့ရွင္သန္ေအာင္ေနလာခဲ့ရတယ္။လူေတြစိတ္မွာေသခ်င္းတရားဆုိတာမသိစိတ္တစ္ခုနဲ ့ဖုံးကြယ္ထားခဲ့တယ္။မသိစိတ္ကေတာ့ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာ၊ ေပ်ာ္စရာ၊စိတ္ညစ္စရာ၊ေသာက၊ေလာဘ၊ဒုကၡေတြနဲ ့မေသခင္အတြင္းလည္ပတ္ေနၾကတယ္၊ေသခ်င္းတရားဆုိတဲ႕မိစၧာေကာင္ၾကီးကုိလူတုိင္းေၾကာက္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္လည္- ေၾကာက္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလူဆုိေတာ႕လည္းေသခ်င္းနဲ့ေမြးလာျပီေလလူတုိင္းေကြ့သြားလုိ့မရတဲ့ေသျခင္းတရားကိုမေသေအာင္လုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့တရားအားထုတ္ပါလို႕တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႕အပါအ၀င္၃၁ဘံုသားတို႕ရဲ႕ရုပ၊္နာမ္ခႏၶာဟာစကၠန္႕တိုင္း၊မိနစ္တိုင္းေသေနတာပါ...ဒါေၾကာင္႕မို႕လို႕ေသခ်င္းတရားကိုပြားမ်ားခ်င္းဟာ...ေန႕စဥ္ေနတိုင္းပြားမ်ားရမယ္႕မရဏာႏုႆာတိတရားလို႕ၿမတ္စြာဘုရားကအႏုႆာတိတရား(၁၀)ပါးထဲမွာေဟာၾကားခဲ႕ပါတယ္။ငယ္ငယ္တုန္းကၾကားေနရတဲ႕ ေရွးစာဆိုလိုလို၊ဘုရားေဟာသလိုလိုနဲ႕ပထမအရြယ္မွာပညာရွာ၊ဒုတိယအရြယ္မွာဥစၥာရွာ၊တတိယအရြယ္မွာတရားရွာဆိုတဲ႕စကားကိုလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလက္ခံၿပီးေၿပာေလ႕ရွိပါတယ္....အမွန္ေတာ႕ဒီစကားကိုဘယ္ဘုရားကမွေဟာၾကားခဲ႕တာမဟုတ္ပါဘူး.....တရားဆိုတာအခ်ိန္တိုင္းရွာသင္႕ပါတယ္....တရားဆိုတာအားမွလုပ္ရတဲ႕အလုပ္လဲမဟုတ္ပါဘူး....လူေတြအကုန္လံုးမအားမလပ္တဲ့ၾကားထဲကပဲေသသြားရတာပါ...."ကၽြန္ေတာ္၊ကၽြန္မကေတာ႕အားၿပီ၊ ေသေတာ႕မယ္"ဆိုၿပီး ေသသြားတဲ႕မသာတစ္ေယာက္မွမရွိပါဘူး....ဘယ္အရြယ္ထိေနရမလဲမေၿပာနဲ႕မနက္ၿဖန္ဆိုတာေတာင္ငါ႕အတြက္ေသခ်ာရဲ႕လားဆိုတဲ႕အသိနဲ႕...တရားဆိုတာကို ႏွလံုးသြင္းသင္႔ပါတယ္။အရြယ္(၃)ပါးလံုးမွာတရားရွာသင့္ေၾကာင္းကိုဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက၊ဆရာေတာ္အရွင္အာစာရာလကၤာရနဲ႔ဆရာေတာ္အရွင္ဇနကာဘီ၀ံသစတဲ့ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားေရးထားတဲ့စာအုပ္ေတြမွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္၊၊ဒီေသၿခင္းတရားနဲ႕ပတ္သတ္ပီးေတာ႕ကြ်န္ေတာ္မွတ္သားဖူးတဲ႕ပို႕ေလးတစ္ပုဒ္ကိုတင္ၿပခ်င္ပါတယ္။

ေရႊမင္း၀ံဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕တရားေဟာထဲကပါတာေလးတစ္ခုကိုတင္ၿပေပးလိုပါတယ္။ရန္ကုန္မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာမွာ“ဟိေတသီ’’သာသနာ့အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုရွိပါတယ္....ဆရာေတာ္ကအဲဒီအဖြဲမွာအမ်ိဳးသမီးေယာဂီေတြကိုတရားစစ္တာ၀န္ယူေနရေတာ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကအစပိုင္း၃ပတ္ေလာက္မွာတရားထိုင္ေနရင္းမ်က္ရည္ေတြက်က်ေနတာကိုသတိထားမိပါတယ္....ေနာက္က်ေတာ့တရားမွတ္တာ၊စၾကၤန္ေလွ်ာက္တာကအစအဲဒီအမ်ိဳးသမီးဟာေတာ္ေတာ္ကိုအမွတ္ေကာင္းလာတာကိုေတြ႕ရေတာ႔ဆရာေတာ္ၾကီးက"ေအာ္...သူတရားမွတ္လို႕ရသြားၿပီ"ဆိုၿပီးဒီလိုပဲေနလိုက္ပါတယ္၊၊ေနာက္ဆံုးမွာအဲဒီအမ်ိဳးသမီးဟာမဟာစည္တရားရိပ္သာရဲ႔ဥာဏ္စဥ္တရားကိုိုနာခြင္႔ရခဲ႔ပါတယ္၊၊ ေနာက္ေယာဂီေတြၿပန္ဖို႕လာႏွဳတ္ဆက္ေတာ႕အဲဒီ႕အမ်ိဳးသမီးကိုေတြ႔ေတာ႔ဆရာေတာ္ကေမးပါတယ္"ဘာလို႕မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာလဲ"၊ဘာေတြၿမင္လို႕လဲဆိုေတာ႕အမ်ိဳးသမီးကေၿဖပါတယ္..."တပည္႕ေတာ္အေၾကြးလာဆပ္တာပါဘုရား"ဆိုၿပီးသူ႕ရဲ႕အၿဖစ္ကိုရွင္းၿပပါေတာ႕တယ္....
၁၀တန္းေၿဖၿပီးထားတဲ႕အခ်ိန္ေလးမွာတရားအားထုတ္ခ်င္လို႕ဆိုၿပီးေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကမိဘေတြဆီမွာခြင္႕ေတာင္းပါတယ္.....၁၀တန္းေအာင္စာရင္းမထြက္ေသးတဲ႕အခ်ိန္ေလးမွာတရားစခန္း၀င္ခ်င္လို႕ပါ၊သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လည္းတိုင္ပင္ၿပီးပါၿပီေပါ႕၊မိဘေတြကလဲခြင္႕မၿပဳပါဘူးဒီအရြယ္ဟာတရားစခန္း၀င္ရမယ္႕အရြယ္မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီခြင္႕မၿပဳပါဘူး......ေကာင္မေလးကလည္းအဲဒါကိုပဲ ေန႔တိုင္းေတာင္းဆိုေနေတာ႕လည္းစိတ္ေၿပာင္းေအာင္ဆိုၿပီး...ခရီးသြားၾကမယ္ဆိုၿပီးမိသားစုလိုက္ခရီးသြားၾကဖို႕လုပ္ၾကေရာ....ေကာင္မေလးကခရီးကၿပန္လာၿပီးလည္း"အေမ...သူငယ္ခ်င္းေတြလဲရွိေသးတယ္သမီးေအာင္စာရင္းမထြက္ခင္ေလး၀င္ပါရေစ"ဆိုၿပီးထပ္ေတာင္းဆိုပါတယ္....မိဘေတြကလဲခြင္႕မၿပဳပါဘူး...

သူ႕သမီးေလးဟာဒီအတိုင္းပဲေန႔တိုင္းေတာင္းဆိုေနေတာ့ ေအာင္စာရင္းထြက္ၿပီးရင္ခြင္႔ၿပဳမယ္ဆိုၿပီးရိပ္သာမွာစာရင္းသြားေပးခဲ႔ပါတယ္၊၊တစ္ေန႕ေတာ႕"အေမ...ရိပ္သာကသူငယ္ခ်င္းေတြဒီေန႕ညေနေယာဂီထြက္မယ္...သမီးသြားၿပီးၾကည္႕ခ်င္တယ္"လို႕ေၿပာေတာ႕မနက္ၿဖန္ဆိုရင္လည္း၁၀တန္းေအာင္စာရင္းကထြက္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့အေမက"ကဲ..ဒီတစ္ခါေတာ႕သြားခ်င္လည္းသြား"ဆိုၿပီးခြင့္ၿပဳလိုက္ပါတယ္....အဲဒီမွာပဲ ေကာင္မေလးကညေနေရာက္ေတာ႕ဖီးလိမ္းၿပင္ဆင္ၿပီးအိမ္ကအထြက္busကားေပၚကေနအဆင္း၊လမ္းၿဖတ္အကူးမွာဟိုဘက္ကအရွိန္နဲ႕ေမာင္းလာတဲ႕ကားနဲ႕တိုက္မိၿပီးေနရာမွာတင္ပြဲခ်င္းၿပီးေသခဲ့ပါတယ္....အဲဒီေတာ႕မွမိဘေတြဟာယူၾကံဳးမရၿဖစ္ၿပီးငါတို႕သမီးကိုငါတို႕သတ္မိၿပီ....တကယ္လို႕သူလုပ္ခ်င္တာေလးကိုသာေပးလုပ္လိုက္ရင္ဒီလိုၿဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီးေနာင္တၾကီးစြာရၾကပါတယ္....ေနာက္ေန႕ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ႕သူတို႕သမီးေလးဟာ၃ဘာသာဂုဏ္ထူးနဲ႕ေအာင္ပါေရာ....အဲဒီေတာ့အေမကငါ့သမီးတင္ထားတဲ့အေၾကြးကိုငါဆပ္မယ္ဆိုၿပီး...သမီးအတြက္ေပးထားတဲ့စာရင္းထဲမွာသူ႔သမီးအတြက္ ေယာဂီ၀င္ၿပီးတရားအားထုတ္တာပါဘုရား"ဆိုၿပီးဆရာေတာ္ကိုရွင္းၿပပါတယ္။အဲဒီမွာဆရာေတာ္ကအရြယ္သံုးပါးလံုးမွာတရားရွာသင့္ေၾကာင္း၊တရားအရိပ္ထက္ေအးၿမတဲ့အရိပ္ဆိုတာမရွိဘူးဆိုၿပီးတရားဒါန ေပးလွဴခဲ႔ပါတယ္၊၊

အဲဒီကေလးေလးဟာတကယ္လို႕သာတရားရိပ္သာ၀င္ခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ကံတရားအလွည့္အေျပာင္းအရက်လာမယ့္ ေသျခင္းဆိုးေဘးၾကီးကေနလြတ္ေျမာက္ႏိူင္ပါတယ္။(ေကာင္းေသာေသျခင္းမဟုတ္လို႕ ေသျခင္းဆိုးလို႕ေခၚတာပါ)၊၊အခုေတာ့ၿမင့္ျမတ္လွတဲ့နိဗၺာန္ ေရာက္ေၾကာင္းတရားကိုအားထုတ္ခြင့္မရပဲနဲ႕ကေလးဘ၀မွာတင္အသက္ဆံုးရႈံးသြားခဲ့ရပါတယ္ဒါ့ေၾကာင့္ပထမအရြယ္မွာတင္တရားရွာၿခင္းအလုပ္ကိုလုပ္သင့္ပါတယ္။လူတစ္ေယာက္မွာတရားနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ဥာဏ္ပါရမီဘယ္ေလာက္ပါတယ္ဆိုတာဘုရားမွတပါးဘယ္သူမွမသိႏိူင္ၾကပါဘူး။တကယ္လို႕ကိုယ့္မွာဒီလိုပါရမီဥာဏ္ထူးပါခဲ့ရင္ဒီဘ၀မွာအားထုတ္မွဒီအက်ိဳးကိုခံစားရမွာပါ။တကယ္လို႕မပါခဲ့ရင္လည္းဒါဟာသံသရာအတြက္မ်ိဳးေစ့တစ္ခုျဖစ္သြားမွာပါ။ကိုယ့္အတြက္ဘာမွဆံုးရႈံးမႈမရွိႏိူင္ပါဘူး။ဒီအားထုတ္ခြင့္လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးမွသာကိုရမယ့္တရားအရသာသိျခင္းဆိုတဲ့အခြင့္အေရးၾကီးတစ္ခုကိုဆံုးရႈံးသြားမွာၿဖစ္ပါတယ္။အရြယ္တိုင္းမွာတရားရွာရမယ္ဆုိတဲ့စကားနဲ႕ပတ္သတ္လို႕ဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့တရားေတြအမ်ားၾကီးရွိတာလူတိုင္းလည္းဖတ္ဖူးသိဖူးမွာပါ။ဒါေလးကေတာဓမၼဒါနအေနနဲ႕ ေျပာျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
 
ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာchattingတက္ဖို႕၊သီခ်င္းေတြနားေထာင္ဖို႔ကိုအခ်ိန္၁နာရီေက်ာ္ေက်ာ္၊၂နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေပးခ်င္ေပးၾကမယ္၊ကိုယ္႕ရဲ႕ ေနာက္ဘ၀အတြက္ပါမဲ့တရားအလုပ္ကိုလုပ္ဖို႕က်ေတာ႕အခ်ိန္မေပးခ်င္ၾကပါဘူး၊တရားဆိုတာဟာေတာထဲသြားၿပီးတရားအားထုတ္မွတရားရတာမဟုတ္ပါဘူး...ေန႕တိုင္းအိမ္မွာတင္အိမ္သံုးတရားကိုက်င္႕လို႕ရပါတယ္၊ဘုရားကိုဆြမ္း၊ ေရခ်မ္း၊ပန္း၊ဆီမီးကပ္တာ....အေဖ၊အေမကို၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္ၿပဳစုတာအဲဒါေတြကဒါနကုသိုလ္္ရေစပါတယ္၊ကိုယ္႕ရဲ႕ငါးပါးသီလကိုအတက္ႏိုင္ဆံုးထိန္းသိမ္းတာကလဲသီလကုသိုလ္္ပါ၊၁၀မိနစ္ေလာက္ဘုရားေရွ႕မွာထိုင္ၿပီးတရားရွဳမွတ္(meditation)လုပ္ႏိုင္တာကလဲဘာ၀နာဆိုတဲ့ကုသိုလ္္ကိုရေစတဲ့တရားေတြပါပဲ.......
ဘယ္အရာပဲၿဖစ္ၿဖစ္...တည္ၿမဲမေနပါဘူး...ေကာင္းတာၿပီးရင္ဆိုးတာလာမယ္...ဆိုးတာၿပီးရင္ ေကာင္းတာလာႏိုင္ပါတယ္....ၿဖစ္ၿပီးရင္ပ်က္ဆိုတဲ႕...တရားအရတေန႕က်ရင္ ေမ်ာက္မူးလဲတို႕အပါအ၀င္လူေတြဟာဒီလမ္းအတိုင္းသြားၾကရမွာပါပဲ.....အဲဒီေတာ႕ ေသဖို႕အတြက္ဘာလုပ္ၿပီးၿပီလဲ.....ေသဖို႕အတြက္ေရာအဆင္သင္႕ၿဖစ္ၿပီလားဆိုၿပီး၅မိနစ္ေလာက္ဆင္ၿခင္ၾကည္႕လိုက္ပါ၊ေသၿခင္းတရားကိုဆင္ၿခင္မွဳဟာဘ၀မွာလိုအင္ဆႏၵေတြမမ်ားဖို႕ကိုလဲအေထာက္အကူၿဖစ္ေစပါတယ္လိုအင္ေတြမ်ားေလေလအဲဒါေတြကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနရလို႕....ေလာဘအပူေတြနဲ႕ပင္ပန္းလွပါတယ္....တစ္ေန႕ေသရမွာပဲ...ဒါေတြဟာငါေသသြားေတာ႕ေရာ..ငါ့ေနာက္ကိုပါမွာလားဆိုၿပီးဆင္ၿခင္မိတဲ့လူဟာငါေနာက္ကိုဘယ္အရာကပါလာမွာလဲဆိုတာကိုလဲဆက္လက္ၿပီးဆင္ၿခင္မိမွာပါပဲ.....ေသသြားခဲ႔ရင္ကိုယ္ေနာက္ကိုယူသြားႏိူင္တာကကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ေကာင္းမႈနဲ႕မေကာင္းမွုပါပဲ။ဘယ္အခ်ိန္ေသမလဲမသိတဲ့ေဟာဒီေလာကၾကီးထဲမွာအခ်ိန္ရွိခိုက္လံု႔လစုိက္ျပီး ေကာင္းမႈတစ္ခု ေန႕တိုင္းျပဳႏိူင္ရင္္္ဒီဘ၀အတြက္ပါမဟုတ္ဘူးသံသရာတေလွ်ာက္အက်ိဳးရွိသြားမွာပါ။


မသြားဘဲသာ နီး၍လာ…

…ဆုတ္ကပ္ကာလ လူ႔ဘ၀ဟူသည္ တကယ္ပင္ ခဏကေလးေတြ႔ႀကံဳရသည့္ တစ္ေကြ႔ကေလးမွ်သာျဖစ္ေခ်သည္။ အသက္တစ္ရာျပည့္ေအာင္ေနရဖို႔ပင္ မလြယ္ေတာ့ေခ်။ နတ္ျဗဟၼာတို႔၏ သက္တမ္းျဖင့္ ယွဥ္၍ ေရတြက္လွ်င္ နာရီပိုင္း၊ မိနစ္ပိုင္း၊ စကၠန္႔ပိုင္းကေလးမွ်သာရွိသျဖင့္ အသက္တိုေတာင္း နည္းပါးလြန္းလွသည္။ ဆုတ္ကပ္ကာလ လူ႔ဘ၀၌ သားအမိ၊ သားအဖ၊ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမ၊ ေဆြမ်ဳိး မိတ္ေဆြ စသည္ျဖင့္ ဘ၀တစ္ေကြ႔ကေလးမွာ ခဏကေလးသာ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရၾကေလသည္။ သူေရာကိုယ္ပါ ၿမိဳ႕ရြာအတြင္း ထိုထိုဤဤအရပ္သို႔ ကိစၥရွိ၍ သြားလာၾကသည့္အခါ လမ္းတစ္ေကြ႔ၸ၌ ျမင္ဖူးသူ၊ မျမင္ဖူးသူ လူအမ်ားကို ေတြ႔ဆံုဖူးၾကေပသည္။ ေတြ႔ဆံုစဥ္ စကၠန္႔၊ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း စိတ္ထားမတတ္လွ်င္ လမ္းတစ္ေကြ႔ကေလးမွာပင္ အကုသိုလ္အပူထုပ္ တစ္ေပြ႔ႀကီးယူမိတတ္ၾက၏။ စိတ္ထားတတ္သူကား လမ္းတစ္ေကြ႔ကေလး၌ ေတြ႔ဆံုခိုက္ ကုသိုလ္စြမ္းအား စြမ္းအားတစ္ေပြ႔ႀကီးရေအာင္ ယူႏိုင္ေပသည္။ ထို႔အတူ ဘ၀သံသရာတစ္ေကြ႔၀ယ္ ခဏေတြ႔ခိုက္မွာလည္း စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္ေသာစိတ္ထားျဖင့္ ကိုယ့္ေၾကာင့္လည္း သူခ်မ္းသာေအာင္၊ သူ႔ေၾကာင့္လည္း ကို္ယ္စြမ္းအားတက္ေအာင္ ေနတတ္၊ ထိုင္တတ္၊ အသံုးခ် တတ္မွ လူ႔ဘ၀ရက်ဳိးနပ္ေပမည္။

…ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ မေသႏိုင္သူဟူ၍ လံုး၀မရွိေခ်။ ျဖစ္လာျခင္းသည္ ပ်က္ဖို႔သာျဖစ္၏။ ဘ၀ခႏၶာကပင္ ျဖစ္-အို-နာ-ေသ ဆင္းရဲမ်ဳိးစံုတို႔၏ တည္ရာျဖစ္ေပသည္။ အတိတ္ကလည္း ဘ၀မ်ားစြာ ရခဲ့ၿပီျဖစ္၍ အႀကိမ္မ်ားစြာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ေသခဲ့လွၿပီ။ ယခုဘ၀၌လည္း ဧကန္ေသရမည္သာတည္း။ ေနာက္အနာဂတ္၌လည္း ဘ၀ေတြရလာသေလာက္ ေသရေပ လိမ့္ဦးမည္။

…မသြားဘဲနီးလာသည္မွာ သုသာန္ျဖစ္၍ သြားပါလ်က္ေ၀းေနသည္မွာ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္။ သုသာန္သို႔ မည္သူမွ်မသြားခ်င္။ သြားလည္းမသြားၾက။ သို႔ေသာ္ အို နာ ေသႀကိဳးက ဆြဲသြားသျဖင့္ တစ္ခ်ိန္ထက္တစ္ခ်ိန္အၿမဲ နီးကပ္လာေနသည္။ နိဗၺာန္ကို ႏွဳတ္ျဖင့္ေတာင္းမိေသာ္လည္း စိတ္၀င္စားမွဳ မေလးနက္လွသျဖင့္ လက္ေတြ႔အက်င့္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မက်င့္မိ၍ တစ္စတစ္စ လမ္းေပ်ာက္ကာ ပို၍ ပို၍ နိဗၺာန္ႏွင့္ ေ၀းသြားတတ္သည္။ ဘ၀ခႏၶာရေနသမွ် မလိုခ်င္ေသာ ေသဆံုးပ်က္စီးမွဳ ဆင္းရဲကို ထပ္တလဲလဲ ရေနဦးမည္သာတည္း။ မရဏဆင္းရဲသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း၏ ဆင္းရဲလည္းမဟုတ္။ တစ္ဘ၀တည္းသာ ေတြ႔ရသည့္ ဆင္းရဲလည္းမဟုတ္။ ဘ၀တိုင္းႀကံဳေတြ႔ရသည့္ သတၱ၀ါတိုင္း၏ ဘံုဆိုင္ဆင္းရဲသာျဖစ္သည္။

…ယခုရေနေသာ မိမိခႏၶာသည္ သက္တမ္းအခ်ိန္အားျဖင့္ တိုေတာင္းနည္းပါးလြန္းသျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္ေသာ္လည္း ဗုဒၶသာသနာႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳခိုက္ျဖစ္၍ လူ႔ဘ၀လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အျပည့္အ၀ အတိအက်သံုးႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုင္း တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ အဖိုးတန္လွသည္ကိုမူကား အထူးသတိထားရမည္ျဖစ္သည္။ ဦးေခါင္းမီးေလာင္ခံရသူသည္ အျခားကိစၥမ်ားကို ခဏရပ္ထား၍ မီးၿငိမ္းဖို႔သာ ပဓါနထား ႀကိဳးစားရသကဲ့သို႔ ဆင္းရဲမွဳတရားခံ အပူ၊ အခိုး၊ အေငြ႔မ်ား ၿငိမ္းေအာင္ က်င့္ဖို႔အေရးသည္ မိမိတို႔၏ ပဓါနကိစၥေပတည္း။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ကိုကား ဧကန္ေတြ႔ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။

…ေရာဂါမ်ဳိးစံုႏွင့္ သက္မဲ့သက္ရွိ အေႏွာက္အယွက္မ်ဳိးစံုတို႔က တိုေတာင္းလွသည့္အသက္ကေလးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ ၀ိုင္း၀န္းၿခိမ္းေျခာက္ေနၾကသည္။ သက္တမ္းေစ့ေအာင္ေနရမည္ဟု မည္သူကမွ် အာမ မခံ၊ တာ၀န္မယူႏိုင္ေခ်။ အေႏွးႏွင့္ အျမန္သာကြာမည္။ ေသရမည္ကေတာ့ ဧကန္ျဖစ္၏။ ေသၿပီးေနာက္လည္း အ၀ိဇၨာႏွင့္ တဏွာဟူေသာ ဘ၀ေႏွာင္ႀကိဳး မျပတ္ေသးလွ်င္ ဘ၀ခႏၶာအသစ္ကို ထပ္မံရရွိဦးမည္။ ဘ၀ခရီးဆက္ရဦးမည္။ ဘ၀ခရီးဆက္လွ်င္လည္း ကိုယ္သြားခ်င္သလို မသြားရဘဲ ကိုယ့္မွာရွိသလိုသာ သြားရမည္ျဖစ္၍ ကိုယ္သြားလိုေသာပံုစံျဖင့္ သြားႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ပိုင္ေကာင္းမွဳကို အခ်ိန္မီ ႀကိဳးစားျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။
ေမတၱာျဖင့္…

ေအးေအးမိုးမိကူး